Programowanie, inaczej kodowanie, to - najprościej mówiąc - pisanie kodu, który pozwoli nam uzyskać określony efekt w działaniu komputera. Jeżeli chcemy, by komputer odpytał nas ze znajomości angielskich słówek, możemy sami stworzyć potrzebną aplikację, jeśli tylko znamy język programowania i rządzące nim reguły. Choć dla wielu z nas to czarna magia, specjaliści przekonują, że poznanie “języka komputerów” w niewielkim stopniu różni się od nauki języka obcego i jest dostępne dla każdego. Potwierdza to - często nie bez zdziwienia - coraz więcej nauczycieli, którzy uczą się programowania, by móc wprowadzać uczniów w jego świat. Ogólnopolska akcja “Mistrzowie kodowania”, której inicjatorem jest firma Samsung, wspiera rozwój tej umiejętności wśród dzieci i pedagogów. Dzięki temu tysiące osób odkrywają, że programować można w każdym wieku, a nauka może być prosta i przyjemna. Coraz więcej mówi się o tym, że programowanie jest językiem przyszłości, z którym - podobnie jak z językiem angielskim - dzieci powinny się oswajać od najmłodszych lat. Mówi się nawet o zjawisku cyfrowego analfabetyzmu.

No dobrze, powie ktoś. Dlaczego programowaniem nie mogą się zajmować specjaliści? Dostępność potrzebnych aplikacji jest tak duża, że można swobodnie korzystać z dobrodziejstw elektroniki, nie tworząc samemu oprogramowania. To prawda. Uderzający jest jednak fakt, że wciąż brakuje dobrych programistów - aż 4 z 10 pracodawców narzeka na trudności ze znalezieniem pracowników wyszkolonych w tym obszarze! Przede wszystkim zaś, co będzie dla nas najbardziej interesujące, programowanie wspiera rozwój intelektualny dziecka. I to w wielu obszarach! Szczególnie interesujący wydaje się wpływ, jaki nauka programowania może mieć na rozwój kluczowych kompetencji człowieka XXI wieku.

Specjaliści wyróżnili 7 umiejętności i postaw, które pozwolą naszym dzieciom odnaleźć się w przyszłości, której kształtu jeszcze nie znamy. Zobacz, jak można wspierać ich rozwój - i dlaczego programowanie w tym pomaga!

1. Otwarty umysł

Programowanie wymaga dostrzegania i nazywania problemów oraz poszukiwania niestandardowych rozwiązań. Wymaga - i uczy - myślenia “out of the box”, a równocześnie korzystania ze znanych i dostępnych rozwiązań w sytuacjach zarówno typowych, jak i niestandardowych. Również podążanie za bieżącymi trendami w programowaniu wymaga otwartości umysłu i ją trenuje - język programowania jest żywy i zmienia się wraz ze światem.

2. Nastawienie na rozwiązywanie problemów

Kodowanie pozwala osobie, która potrafi z niego korzystać, tworzyć rozwiązania problemów, przed którymi staje. Doświadczenie własnej skuteczności i sprawczości w rozwiązywaniu problemów jest dla dziecka wspaniałym, wspierającym doświadczeniem, które przekłada się na wszystkie dziedziny życia! 

3. Analizowanie, wnioskowanie i ewaluacja

Programowanie łączy ze sobą świat przedmiotów ścisłych i humanistycznych. Polega na zastosowaniu praktycznych, “twardych” narzędzi, do tworzenia głęboko ludzkich, “miękkich” i przyjaznych rozwiązań, również w świecie kultury i nauk społecznych. Nauka języków programowania oraz tworzenie nowych rozwiązań uczy myślenia - w tym w dużej mierze tego logicznego, przyczynowo-skutkowego, które pozwala wnikliwie przeanalizować problem, podjąć decyzję, a następnie zweryfikować jej trafność - i spróbować znowu. Co za przydatna życiowa umiejętność!

4. Współpraca z innymi

Programiści często pracują w zespole. To wspaniale - w końcu co dwie głowy, to nie jedna, a co dopiero dziesięć głów! Człowiek jest istotą społeczną, umiejętność współpracy i uwzględniania różnych stanowisk jest jedną z najważniejszych kompetencji - dziś i z całą pewnością w przyszłości.

5. Refleksja nad uczeniem się

Podobno nie ma błędów, są tylko sposoby, które nie działają. Tak miał powiedzieć Thomas Edison, wynalazca żarówki, po tym, jak stworzył kilkaset niezadowalających prototypów. W tym rzecz. Programowanie uczy, że błędy są tylko naturalną częścią procesu. W pewnym sensie programowanie jest ciągłym uczeniem się. Niektórzy twierdzą, że tak samo jest z życiem…

6. Myślenie krytyczne i kreatywne

To dwa bieguny, które składają się na wszechstronne podejście do problemu. Myśląc kreatywnie, spoglądamy na sprawę z różnych stron, wynajdujemy niestandardowe, twórcze i innowacyjne rozwiązania dla problemów. Myślenie krytyczne z kolei pozwala ocenić rzetelnie, czy dane rozwiązanie rzeczywiście odpowiada na nasze potrzeby i czy jest najlepszym możliwym rozwiązaniem. Te dwa podejścia łączą się nierozerwalnie z nauką programowania.

7. Jasna i adekwatna komunikacja

Wydawałoby się, że kodowanie nie ma nic wspólnego z komunikacją. Tak jednak nie jest. Już sam proces przyswajania języków programowania wymaga jasnej i klarownej komunikacji podczas uczenia się, zaś w dalszym etapie - zmusza nas do precyzyjnego formułowania swoich oczekiwań i działań. To sposób myślenia, który przekłada się na komunikację i działanie.

Umiejętność kodowania pozwala dzieciom i dorosłym być aktywnymi uczestnikami świata cyfrowego. Jeśli więc chcecie, żeby wasze dzieci nie tylko biernie konsumowały to, co ma im do zaproponowania świat mediów cyfrowych, dajcie im szansę współtworzenia tego świata. A jeśli przy okazji rozwiną tak cenne kompetencje - chyba trudno sobie wyobrazić lepsze rozwiązanie?"

Źródło:

https://kobieta.onet.pl/dziecko/7-powodow-dla-ktorych-warto-uczyc-dzieci-kodowania/wt07fg