Akademia Przedszkolaka
Nasza placówka bierze udział w projekcie "Akademia Przedszkolaka"
Celem projektu realizowanego przez Miasto Bydgoszcz jest utworzenie 204 nowych miejsc przedszkolnych, doposażenie/adaptacja OWP, podniesienie kompetencji zawodowych 86 nauczycieli (84K, 2M), wsparcie 5 rodziców oraz realizacja zajęć dodatkowych dla 266 dzieci (121 dz. i 145 chł.) zwiększających szanse edukacyjne w okresie O1.03.2018-28.02.2019r. Poniżej przedstawiamy opis podjętych przez nas działań .
CHOREOTERAPIA W PRACY Z DZIECKIEM O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH
Violetta Rudzińska, Agnieszka Ruprik
CHOREOTERAPIA - podstawą terapii jest uzewnętrznienie uczuć i emocji, które ciężko wyrazić werbalnie, ale można wydobywać za pomocą ciała. Ta terapia nie jest nauką kroków tanecznych, ale ma na celu rozładować stres i napięcie, poprawić koordynację ruchową, akceptację swojego ciała oraz nabyć pewności siebie i świadomości.
Cele ogólne i szczegółowe.
Cel ogólny: przygotowanie dzieci do umiejętnego współdziałania w grupie.
Cele główne:
- zwiększenie świadomości własnego ciała i ruchu,
- wyrabianie umiejętności reagowania na polecenia nauczyciela,
- stymulowanie fizycznej i psychicznej aktywności,
Cele szczegółowe:
- doskonalenie koncentracji uwagi i umiejętności słuchania,
- usprawnianie koordynacji słuchowo – wzrokowo - ruchowej,
- rozwijanie orientacji przestrzennej,
- rozwijanie wyczucia rytmu i elastyczności,
- usprawnianie motoryki dużej i małej,
- doskonalenie płynności ruchów i wyczucia ciężaru ciała w przestrzeni,
- nabywanie umiejętności kontroli nad ruchami ciała,
- budowanie świadomości kinestetycznej,
- rozwijanie spostrzegawczości, refleksu i umiejętności naśladowania,
- rozwijanie umiejętności reagowania na zmiany w muzyce,
- wyrabianie umiejętności przekładania języka muzyki na język ciała,
- wzbogacanie wrażliwości muzycznej,
KLUB MĄDREJ SÓWKI – program doskonalący umiejętności logicznego myślenia dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Dorota Derenda, Justyna Lipińska
Charakterystyka programu
Program „Klub mądrej sówki” powstał, by poprawić funkcjonowanie dzieci w środowisku przedszkolnym, przyszłościowo- szkolnym oraz w codziennym funkcjonowaniu. Dzieci mają naturalną skłonność do stawiania pytań, poszukiwania nieoczywistych rozwiązań, nie ograniczają swojej fantazji i ciekawości świata. To potencjał, na bazie którego można rozwinąć w nich zdolność logicznego myślenia oraz kreatywność. Umiejętności te w znacznym stopniu determinują późniejsze sukcesy.
Program nauki logicznego myślenia rozwija kreatywność i zdolność właściwego wnioskowania, umożliwia rozwiązywanie problemu samodzielnie i w grupie, daje szansę na pokonywanie barier i trudnych sytuacji. Na tych zajęciach dzieci mogą znaleźć odpowiedzi na wiele nurtujących je pytań, nie tylko z codziennego życia, ale też z zakresu matematyki i przyrody. Dzieci z upodobaniem ćwiczą „giętkość” swojego umysłu rozwiązując np. zagadki, gry logiczne, grając w gry planszowe itp.
Cele ogólne:
Głównym celem programu jest nabycie przez podopiecznych umiejętności logicznego myślenia, w tym twórczego rozwiązywania problemów poprzez, np.:
v umiejętność aktywnego słuchania
v zdobywania i wykorzystywania wiedzy matematycznej
v rozwijanie koncentracji uwagi, percepcji wzrokowej i słuchowej
v rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
v rozwijanie cierpliwości i wytrwałości
v rozwijanie umiejętności do szybkiego podejmowania decyzji
v rozwijanie pewności siebie
v rozwijanie orientacji przestrzennej
v nawiązywania efektywnej współpracy z innymi dziećmi
v skutecznego poszukiwania rozwiązań
v radzenie sobie z trudnymi z niepowodzeniem, porażką
v kreatywnego sposobu spędzania czasu
Cele szczegółowe:
v dziecko bierze aktywny udział i koncentruje się w zabawach opartych na zasadach logicznego myślenia, w tym zabawach matematycznych, przyrodniczych i z elementami edukacji informatycznej
v ćwiczy spostrzegawczość dostrzegając podobieństwa i różnice, łącząc w pary
v nazywa obiekty przyrodnicze
v przelicza, szacuje, segreguje obiekty, liczy w pamięci
v współpracuj i respektuje opinie innych
v poprawnie posługuje się narzędziami pisarskimi
v manipuluje myszką lub strzałkami na klawiaturze komputera , ekranie tableta
v łączy przyczynę i skutek
v usprawnia pamięć krótkotrwałą
v dostrzega zależności między elementami
Robotyka dla ciała i języka – program stymulujący rozwój mowy, wrażliwość słuchową i koordynację słuchowo – ruchową
Marta Kierzkowska, Aleksandra Łukowska
Charakterystyka programu
Mowa w dużej mierze wpływa na całokształt rozwoju dziecka. Daje możliwość komunikacji, stanowi narzędzie w zdobywaniu informacji, pozwala na wyrażanie własnych myśli, uczuć, emocji. Poziom komunikacji językowej w znacznym stopniu wpływa na możliwości człowieka, determinuje jego sukcesy oraz stosunki z innymi ludźmi.
Logorytmika stanowiąc integralną część logopedii korekcyjnej, uświadamia dzieciom fakt, że rytm, tempo, wysokość dźwięku akcent i frazowanie są zjawiskami wspólnymi dla mowy i muzyki.
Program „Robotyka dla ciała i języka” powstał, by w skuteczny i atrakcyjny sposób wspomagać i stymulować rozwój mowy dziecka, kształtować jego wrażliwość słuchową oraz pracować nad deficytami percepcji, świadomości i ekspresji. Terapia przez zabawę z wykorzystaniem atrakcyjnych programów multimedialnych ma uruchomić zablokowane potencjalnie możliwości dziecka.
Cele ogólne:
Bezpośrednim celem programu jest rozszerzenie przez uczestników warsztatu kompetencji językowych i komunikacyjnych poprzez:
- interakcję
- wspólną aktywność ruchową, głosową, instrumentalną
- nawiązywanie werbalnych i niewerbalnych kontaktów interpersonalnych
Sytuacje społeczne, w jakie dziecko wchodzi w trakcie zajęć stanowią walor psychoterapeutyczny uzupełniający i wspomagający oddziaływanie mowy, muzyki i ruchu.
Cele szczegółowe:
- dziecko zna cel ma poczucie sprawstwa w podejmowanych działaniach
- dziecko ma świadomość prawidłowego toru oddechowego i właściwej pracy narządów artykulacyjnych
- dziecko ma rozbudzoną wrażliwość słuchową i reakcję na sygnały (dźwiękowe, słowne),
- dziecko ma ukształtowaną umiejętność poruszania się w przestrzeni
- dziecko potrafi wyrażać i nazywać swoje emocje
Szkoła dla rodzica– program doskonalący umiejętności wychowawcze rodziców
Joanna Grabowska, Joanna Wardacka
Charakterystyka programu
Wychowanie dzieci jest procesem długotrwałym, wymagającym szerokiej wiedzy i wielu umiejętności. Ciągle wzrasta liczba rodziców, którzy, doświadczając trudności w wychowaniu dzieci, poszukują odpowiedzi na trudne pytania: dlaczego moje metody wychowawcze nie przynoszą zamierzonych efektów? Dlaczego moje dziecko mnie nie słucha? Dlaczego postępuje niezgodnie z moimi poleceniami? Czy zachowanie mojego dziecka powinno mnie niepokoić? Takie pytania skłaniają rodziców do poszukiwania odpowiedzi, często wśród osób specjalizujących się w wychowywaniu dzieci - psychologów, pedagogów, terapeutów.
Program Szkoła dla Rodziców powstał, by poprawić funkcjonowanie rodziców w relacji ze swoim dzieckiem. Ma on przede wszystkim na celu budowanie w rodzinie relacji opartych na miłości i akceptacji oraz umiejętnym, jasnym stawianiu wymagań i granic. Jego celem jest również wspieranie rodziców i wychowawców w radzeniu sobie w codziennych kontaktach z dziećmi. Nauka umiejętności lepszego porozumiewania się, refleksja nad własną postawą wychowawczą, wymiana doświadczeń i kształtowanie więzi opartych na wzajemnym szacunku to najważniejsze aspekty programu.
Cele ogólne:
Bezpośrednim celem programu jest nabycie przez uczestników warsztatu umiejętności wychowawczych takich jak:
umiejętność aktywnego słuchania
nawiązywania efektywnej współpracy z dzieckiem
skuteczne nagradzanie dziecka
modyfikowania niepożądanych zachowań dziecka rozpoznawania, wyrażania i akceptowania uczuć, a także radzenia sobie z "trudnymi" uczuciami wspierania, motywowania dziecka w procesie usamodzielniania się
kreatywnego sposobu spędzania czasu z dzieckiem
Cele szczegółowe:
rodzic zna style wychowania i postawy rodzicielskie;
rodzic pozna sposoby pomocy dziecku w radzeniu sobie z emocjami;
û rodzic pozna sposób odczytywania potrzeb dziecka poprzez obserwację
i zrozumienie jego emocji;
û rodzic pozna funkcje wspólnej zabawy z dzieckiem;
û rodzic pozna różnorodne formy zabawy z dzieckiem;
û rodzic pozna sposoby aktywnego słuchania dziecka;
û rodzic pozna sposoby nagradzania dziecka;
û rodzic pozna sposoby ustalania bezpiecznych granic dla dziecka;
û rodzic zapozna się z rozwojem ruchowym dzieci w wieku przedszkolnym.
Teatroterapia dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych w ramach projektu Akademia Przedszkolaka.
Bożena Ossowska, Anna Zielińska
Charakterystyka programu
Teatroterapia, czyli terapia poprzez sztukę teatralną, odwołuje się do dwóch wrodzonych potrzeb dziecka: tworzenia i zabawy. Wcielanie się w role innych osób i odgrywanie różnych sytuacji, to ulubione zabawy dzieci. Stwarza możliwości posługiwania się różnymi formami artystycznymi, które są dostosowane do potrzeb i możliwości rozwojowych naszych dzieci. W przypadku przedszkolaków teatroterapia jest zabawą w teatr, która wprowadza maluchy w świat fikcji i ukierunkowuje je na odbiór świata i innych ludzi. Szczególną rolę teatr odgrywa w terapii małego dziecka z niepełnosprawnością. Pomaga odkrywać i rozwijać to co w nim najlepsze. Najmłodszy wiek w rozwoju człowieka jest wiekiem naturalnej ekspresji teatralnej. Zanim jednak mały aktor pojawi się na scenie, terapeuci krok po krok pomagają mu budować jego świat. Pokazują drogi bezpiecznego poruszania się w nim i komunikowania z innymi.
Cele ogólne:
- rozwijanie sfery poznawczej
- rozwijanie umiejętności społecznych
- rozwijanie umiejętności językowych
- budowanie werbalnych i niewerbalnych umiejętności społecznego komunikowania
- rozwijanie kompetencji emocjonalnych
- rozwijanie osobowości
- rozwijanie umiejętności naśladowania
- rozwijanie motoryki dużej i małej
Cele szczegółowe:
- dziecko ćwiczy koncentrację
- dziecko odkrywa, że postać w lustrze to „ja”
- dziecko nazywa emocje
- dziecko uczy się empatii
- dziecko właściwie reaguje na emocje innych
- dziecko uczy się cierpliwości, wytrwałości
- dziecko poznaje własne ciało i uczy się jego akceptacji
- dziecko kontroluje i panuje nad swoim ruchem
- dziecko doskonali i harmonizuje ruchy
- dziecko nawiązuje kontakty rówieśnicze
- dziecko przestrzega ustalonych zasad
- dziecko poprawia dykcje i wyraźne mówienie
- dziecko odtwarza zapamiętany tekst
- dziecko odtwarza powierzoną mu rolę
- dziecko wzbogaca słownictwo
- dziecko śpiewa piosenki
- dziecko porusza się zgodnie z rytmem i tempem muzyki
- dziecko inscenizuje ruchem treść wiersza, piosenki
- dziecko pokonuje lęku przed występami
- dziecko wyraża uczucia, nastroje poprzez różne formy ekspresji
TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
Joanna Grabowska, Joanna Wardacka
Charakterystyka programu
Praca z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych wymaga całościowego podejścia – odpowiedniego doboru metod, dostosowania programu edukacyjnego, modyfikowania pomocy dydaktycznych i kart pracy, właściwych warunków i organizacji środowiska edukacyjnego. Zabiegi te powinny uwzględniać indywidualne możliwości i potrzeby psychofizyczne dziecka, a więc aktualny poziom rozwoju intelektualnego, ruchowego i emocjonalnego, a także sferę najbliższego rozwoju ucznia.
Trening umiejętności społecznych to terapia oparta na modelowaniu na żywo lub za pomocą filmów instruktarzowych uznana jako skuteczna i potwierdzona forma terapii.
Polecana jest ona zarówno dla dziecka, które nie umie wykonać zachowania; lub które wie jak się zachować, ale nie zawsze to wykorzystuje gdy jest to potrzebne; lub dziecka które wie jak się zachować, ale wykorzystuje konkurencyjne zachowania.
Program uwzględnia kształtowanie umiejętności przydatnych w życiu codziennym, czynności samoobsługowych, rozwój umiejętności komunikacyjnych oraz interakcji społecznych, a także pobudzanie zainteresowań i aktywności własnej ucznia.
Cele ogólne i szczegółowe
Celem głównym jest trening umiejętności społecznych, co w przypadku dzieci z niepełnosprawnością jest zadaniem wymagającym wielokrotnego powtarzania i utrwalania. Jednocześnie należy mieć świadomość, iż każda sytuacja społeczna jest niepowtarzalna, a schematyzm myślenia i działania naszych uczniów może prowadzić do tego, że w codziennych zdarzeniach ich zachowanie będzie zgodnie z ćwiczonym i utrwalonym wzorcem. Dlatego ważne jest takie tworzenie sytuacji, aby możliwe było przełamywanie owych schematów i ukazywanie takich samych zdarzeń w różnych odsłonach.
Cele terapeutyczne w ramach Treningu Umiejętności Społecznych mogą pochodzić od terapeutów, rodziców, dziecka lub innych nauczycieli w przedszkolu. Ustalamy je obserwując uczestników grupy, rozmawiając z nimi i ich rodzicami, obserwując interakcje w grupie między uczestnikami, bierzemy pod uwagę swoje możliwości i zasoby środowiska oraz informacje od wychowawców.
Ogólne cele terapeutyczne wyznaczają główne kierunki pracy:
- budowanie pozytywnego obrazu siebie
- wzmacnianie wiary we własne siły
- budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie
- rozwój inteligencji emocjonalnej (w tym nauka rozpoznawania własnych emocji, rozumienia ich, kontrolowania, poznanie adekwatnych sposobów wyrażania emocji oraz kształtowanie zachowań empatycznych)
- rozwijanie twórczego myślenia
- kształtowanie umiejętności współpracy w grupie
- zdobycie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych
