Zachowania niepożądane

echnika ( time out), przerywania zachowań niepożądanych 

Zasada przerwy w grze (time out), czyli odesłanie w nudne miejsce jest to procedura często stosowana w przypadku zachowań niepożądanych. Jeżeli dziecko nie przerwie zachowania niepożądanego po ostrzeżeniu ( zapowiedzeniu konsekwencji), odsyłamy, go w nudne pozbawione pozytywnych bodźców miejsce. Najczęściej na tyle minut, ile lat ma dziecko. Może być to krzesło stojące przodem do ściany, własny pokój, czy karny jeżyk. Odesłanie jest procedurą stosowaną już u małych dzieci, nawet dwuletnich. Wielu autorów uważa, że siła techniki odesłania dziecka w nudne miejsce tkwi nie tylko w pozbawieniu go naszej uwagi, ale także w tym, że dziecko musi przerwać wykonywaną czynność. W przypadku zastosowania techniki odesłania konieczne jest, by rodzic był z jednej strony opanowany i stanowczy, a z drugiej- zwłaszcza na początku wprowadzenia tej metody – zarezerwował sobie sporo czasu. W pracy z dziećmi sprawdzającymi, czy rodzic będzie konsekwentny, odesłanie może powtórzyć się kilka razy. Na szczęście jest to metoda sporej inwestycji początkowej długim okresie zwrotu – potem będzie lepiej. Dobrze na początku mieć wsparcie drugiego opiekuna.

Bardzo ważna jest organizacja nudnego miejsca. Chodzi o wybór takiego miejsca, w którym dziecko nie będzie mogło skupić uwagi innych osób. Także rozmawianie z dzieckiem czy prawienie mu kazania w trakcie odesłania spowoduje, że metoda nie zadziała. W momencie rozmowy niestety nadal skupiamy na nim uwagę. Ważne jest też, by w czasie, gdy dziecko pozostaje w nudnym miejscu nie nawiązywać z nim kontaktu wzrokowego. Warto podkreślić, że należy obserwować, czy stosuje się ono do naszego polecenia i czy nie robi czegoś niewłaściwego lub niepożądanego. 

Większość autorów proponuje, by czas pobytu w nudnym miejscu odmierzał minutnik. Możemy odwołać się do zasady, która brzmi ,, To  minutnik decyduje, kiedy jest koniec kary” Początkowo może się zdarzyć, że dziecko nie będzie chciało pójść w nudne miejsce. Ponieważ jest to metoda stosowana w przypadku młodszych dzieci, może się zdarzyć tak, że będziecie musieli je zanieść do nudnego miejsca.

Inną metodą proponowaną w tej sytuacji jest całkowite ignorowanie dziecka – brak kontaktu wzrokowego, perswadowania, przyjemności, dopóki nie siądzie na krześle.

Część rodziców potwierdza, że w wypadku ich dzieci skuteczne jest, gdy oni wychodzą – na przykład do łazienki lub na spacer.

Gdy dziecko nie chce pójść w nudne miejsce, można;

- zanieść je tam lub zaprowadzić za rękę, 

- zastosować konsekwencje nadrzędną,

- ignorować, aż pójdzie , 

- wyjść z domu lub pokoju. 

Przygotowane na podstawie pozycji pt. ,,Sposób na trudne dziecko” autorstwa Artura Kołakowskiego, Agnieszki Pisuli.